Nissan Cube to model samochodu zaprojektowany z myślą o rynku japońskim, ale jego 3 generacja, była przez krótki czas (2009–2011) dostępna także w Europie. Nie zyskał wielkiej popularności i dziś rzadko można go spotkać na drodze. Stanowi ciekawy przykład motoryzacyjnej egzotyki, ale nie jest pozbawiony zalet praktycznych. Czym cechuje się ten model Nissana i czy warto przeglądać ogłoszenia z tym autem?
Pierwsza generacja Nissana Cube (Z10) pojawiła się w Japonii w 1998 roku. Płyta podłogowa tego modelu pochodziła z Micry K11. Przykryto ją pudełkowatym, dwubryłowym nadwoziem. Kabina pasażerska Cube’a była wyższa, szersza i dłuższa od Micry, dzięki temu było w niej więcej przestrzeni dla pasażerów i na bagaże. W 2002 roku wraz z Micrą K12, do produkcji weszła także druga generacja Nissana Cube (Z11). Bazowała na nowej płycie podłogowej i wyróżniała się zupełnie zmienionym designem, który świetnie zgrywał się z jego nazwą (Cube – ang. sześcian). Poza Japonią Cube Z10 i Z11 były sprzedawane na niektórych rynkach Azji południowo-wschodniej, ale nigdy nie były oficjalnie eksportowane do Europy. Na nasz kontynent trafiła za to trzecia generacja (Z12) produkowana od 2008 roku, którą można było kupić także w Polsce.
Z tego artykułu dowiesz się m.in.:
- czym charakteryzuje się Nissan Cube Z12;
- dlaczego Nissan Cube jest tak rzadko spotykany na drogach;
- czy Nissan Cube to niezawodne auto;
- na co zwrócić uwagę, kupując Nissna Cube’a i ile trzeba wydać;
- czy części do Nissana Cube są łatwo dostępne;
- czy Nissan Cube to dobry wybór dla Ciebie?
Nissan Cube Z12 – dane techniczne i charakterystyka
Nissana Cube 3 produkowano od 2008 do 2019 roku. Jak już wspominaliśmy, była to pierwsza generacja tego modelu eksportowana poza Azję. W latach 2009–2011 dostępna w Europie, a od 2012 do 2014 w USA i Kanadzie. Cube Z12 tak samo, jak jego poprzednik, był zbudowany na płycie podłogowej, którą dzielił z Nissanem Micrą K12.
Nadwozie i wnętrze
Kabina ma formę dużego prostopadłościanu, do którego dołączono mniejszą „kostkę” z przedziałem silnikowym. Jednocześnie niemal wszystkie krawędzie nadwozia są wyoblone, szyby boczne mają zaokrąglone narożniki, a przedni i tylny zderzak są mocno wypukłe. To połączenie kanciastości i krągłości jest typowe dla japońskiego designu.
Najbardziej charakterystyczna stylistycznie jest tylna część Cube’a. Klapa w górnej części opada pionowo, a poniżej okna zaczyna się wyginać w łuk ku tyłowi, łącząc się ze wbudowaną w zderzak blendą z lampami. Pokrywa bagażnika otwiera się na lewą stronę (w wersji europejskiej i amerykańskiej, w odmianie japońskiej jest odwrotnie). Prawa szyba boczna płynnie łączy się oknem na klapie, tworząc dużą powierzchnię przeszkloną obejmującą przestrzeń od słupka B, przez prawy narożnik do tylnej klapy.
Wymiary Cube’a są następujące:
- rozstaw osi: 2530 mm;
- długość: 3980 mm;
- szerokość: 1695 mm;
- wysokość: 1680 mm.
Dzięki temu, że wysokość i szerokość są znaczne i bardzo zbliżone, udało się w niewielkim nadwoziu wygospodarować bardzo dużo przestrzeni dla pasażerów oraz pojemny bagażnik.
Wnętrze Nissana jest bardzo praktyczne i wygodne, projektanci japońskiej marki opisywali je jako inspirowane jacuzzi. Miało ono dawać poczucie relaksu i bliskości. Stąd zaokrąglenia, wiele podświetlanych elementów i duży nacisk na ergonomię.
W wersji japońskiej w Cube’ie dostępna była bardzo ciekawa gama tapicerek welurowych, w kolorach od czerwonego wina do trawiastej zieleni. W Europie niestety ograniczono wybór i dostępne było jedynie wnętrze beżowo-szare lub czarno-grafitowe.
Deska rozdzielcza Nissana miała ciekawy dodatek. W centralnej części jej górnej powierzchni montowano antypoślizgową „włochatą” matę wyglądającą jak wycieraczka drzwiowa. Można było na niej położyć różne drobne przedmioty, a włókna utrzymywały je na miejscu.
Silnik i napęd
Nissan Cube Z12 pod maską miał jedną z dwóch jednostek napędowych:
- benzynową 1.6 o mocy 110 KM (Nissan HR16DE);
- wysokoprężną 1.5 dCi, moc 110 KM (Renault K9K).
Oba silniki miały 4 cylindry ustawione w rzędzie. Jednostka o zapłonie iskrowym wyposażona była w głowice z 16 zaworami (DOHC 16v) ze zmiennymi fazami rozrządu. Zasilana wielopunktowym wtryskiem paliwa, z dwoma wtryskiwaczami na każdy cylinder (pozwala to ograniczyć zużycie paliwa i zwiększyć elastyczność silnika). Silnik diesla to turbodoładowana jednostka 8-zaworowa, zasilana wtryskiem common rail. W wersji montowanej w Cube’ie wyposażono go w turbosprężarkę ze zmienną geometrią łopatek.
Za przeniesienie napędu na przednie koła odpowiadała manualna skrzynia biegów, z 5 przełożeniami w wersji benzynowej i 6 z silnikiem diesla. Alternatywą była bezstopniowa przekładnia CVT Xtronic.
W wersji dCi Cube spalał średnio 5.7 l/100 km. W odmianie benzynowej spalanie rosło do 9.3 l/100 km i do 9.8 l/100 km ze skrzynią CVT. Należy jednak pamiętać, że ze względu na kiepskie właściwości aerodynamiczne, spalanie rośnie znacznie podczas szybszej jazdy. W mieście Cube pali 6–7 l benzyny lub 4.5–5.5 l oleju napędowego na 100 km.
Dlaczego Nissan Cube nie odniósł sukcesu?
Japońscy producenci od czasu do czasu próbowali sprzedawać na naszym kontynencie swoje mikrovany. Rzadko jednak udaje się uzyskać zadowalający poziom sprzedaży. Europejskie auta ze zbliżonego segmentu, takie jak Opel Meriva czy Citroen C3 Picasso bazowały na autach segmentu B. Także sprzedawany kilka lat wcześniej Suzuki Wagon R+ opierał się na mniejszych autach segmentu A. Z tego powodu miały bardzo nietypowe proporcje, które przeważnie nie przypadały do gustu Europejczykom.
Przełom pierwszej i drugiej dekady XXI wieku to czas, gdy popularność zaczęły zyskiwać kompaktowe crossovery, które wypierały z rynku także europejskie modele mikrovanów. Dziwaczny Cube mógł liczyć na przychylność garstki, ale nie miał szans przemówić do mas, przez co popyt na ten model był dość niski.
Za błąd można uznać to, jak targetowano ten samochód. Cube miał konkurować z samochodami miejskimi, oferując więcej od konkurencji, ale nie mógł być jeszcze droższy. Z tego powodu ograniczono znacząco w stosunku do odmiany japońskiej możliwości konfiguracji wnętrza i zrezygnowano z oferowania nietypowych odmian. W swojej ojczyźnie Cube dostępny był z napędem e-4WD (silnik elektryczny na tylnej osi) czy w bardziej luksusowej odmianie Axis i usportowionej wersji Rider. Japoński Cube miał bardziej lifestylowy charakter, który lepiej pasował do jego wyjątkowego wyglądu. Bazując na sukcesie takich aut jak Mini Cooper czy Fiat 500, można stwierdzić, że gdyby położono większy nacisk na lifestyle i unikalność, to Cube mógłby sprzedawać się dużo lepiej.
Model ten wycofano z Japońskiego rynku pod koniec 2019 roku. Chociaż producent zapowiadał, że pojawi się Nissan Cube 2020, to nigdy do tego nie doszło i także na rodzimym rynku w gamie zastąpił go crossover (Juke).
Nissan Cube – opinie ekspertów i użytkowników
Kupno Cube’a musi wiązać się z pewną odwagą. To nietypowe auto, które przyciąga spojrzenia. Jak jednak sprawuje się w codziennej eksploatacji?
Cube jest zwykle chwalony za niezawodność, a dzięki temu, że jest technicznie spokrewniony z Micrą i napędzany typowymi silnikami Nissan-Renault, to dostęp do części mechanicznych i ich ceny są bardzo dobre.
Nissan Cube opinie pozytywne zbiera także za ergonomię wnętrza. Duże drzwi ułatwiają wsiadanie czy ułożenie dziecka w foteliku. Szerokie fotele są wygodne, a wysoka kabina zapewnia dużo miejsca na głowę nawet pasażerom o ponadprzeciętnym wzroście, co nie jest standardem w tym segmencie. Płaska podłoga i możliwość przesuwania tylnej kanapy powoduje, że Cube może realnie przewozić 5 dorosłych pasażerów.
Wadą europejskiej wersji Cube’a jest dość nieciekawa kolorystyka i użycie twardych tworzyw sztucznych do wykończenia, także kierownicy i dźwigni zmiany biegów we wczesnych rocznikach. Nowsze występowały z kierownicą obszytą skórą.
Ekspert Inter Cars podkreśla, że: Nissan Cube jest bezawaryjny, pod warunkiem że mowa o wersji benzynowej. Silnik HR16DE to jednostka bardzo udana, wytrzymała i dynamiczna. Mimo tego, że jest dość nowoczesna i zaawansowana, to jednak prosta w naprawach i tania w serwisie. Większe problemy spotyka się w wersjach wysokoprężnych, które trapią typowe bolączki silników dCi. Są one bardzo wrażliwe na jakość oleju silnikowego, przez co często dochodzi do uszkodzeń panewek wału korbowego i turbosprężarki, która w wersji ze zmienną geometrią łopatek jest bardzo droga.
Używany Nissan Cube – cena i porady dla kupującego
Cube to samochód niszowy. Na portalach ogłoszeniowych zwykle jest ledwie kilka aut tego modelu. Na zagranicznych serwisach ich liczba jest większa, ale zwykle nie przekracza około 20 sztuk. Wyjątek stanowi rynek brytyjski, gdzie Cube sprzedawał się nieźle, a ponadto jeżdżą tam auta sprowadzane indywidualnie z Japonii ze względu na ruch lewostronny w obu państwach.
Jeżeli marzy Ci się Nissan Cube, cena, jaką musisz zapłacić w Polsce to około 25 tys. zł. Łatwiejsze może być znalezienie tego modelu w Niemczech. Ceny na tamtejszym rynku są bardzo zbliżone do polskich. Należy zapłacić 5–6 tys. Euro (czyli 23–27 tys. zł). Najtańsze Cube’y u naszych zachodnich sąsiadów kosztują około 3 tys. Euro (13 tys. zł), co nawet z kosztami sprowadzenia i rejestracji jest ofertą dość atrakcyjną w stosunku do rynku polskiego.
Poradnik kupującego Nissana Cube
Kupując Nissana Cube, musisz w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na korozję. Jest to typowy dla aut japońskich problem, a dostępne w Europie egzemplarze mają już ponad 10 lat, więc rdza mogła znacząco nadwątlić konstrukcję pojazdu. Europejscy dealerzy nakładali zwykle dodatkowe zabezpieczenia antykorozyjne, ale nie wszyscy i nie zawsze odpowiedniej jakości. Sprawdź zatem wewnętrzne fartuchy progów, elementy mocowania zawieszenia i podłużnice.
Zwróć uwagę na stan nadwozia i wnętrza. Ze względu na niszowy charakter modelu, kupno galanterii czy elementów blacharskich może być trudne.
Przednia szyba ustawiona pionowo jest bardziej narażona na uszkodzenie niż w innych autach, np. przez kamienie wyrzucane spod kół it. Dostępność szyb jest spora i ceny umiarkowane (około 600 zł+koszt wymiany), więc ewentualne odpryski nie muszą odstraszać, ale są dobrym powodem do negocjacji ceny.
Dość często awarii ulega centralny zamek i chociaż to usterka drugorzędna, to warto sprawdzić, czy po wciśnięciu przycisku na kluczyku wszystkie drzwi się zaryglują i otworzą. Winne problemów są przeważnie siłowniki w drzwiach.
Nissan Cube dCi miewa problemy z silnikiem, o których wspominał w przytoczonej wypowiedzi ekspert. Jednostka benzynowa ulega jedynie drobnym usterkom.
Nissan Cube – części kupisz w Inter Cars
Nissan Cube to auto nietypowe z zewnątrz, ale zbudowane na popularnej z innych modeli Nissana i Renault płycie podłogowej, dlatego części do niego kupić jest dość łatwo. Jednak, aby utrzymać ten samochód w dobrym stanie i zachować jego niezawodność, niezbędne jest stawianie na części od renomowanych producentów lub sprawdzone zamienniki. W Inter Cars znajdziesz obie te kategorie w dobrych cenach.
Oprócz części zamiennych kupisz w Inter Cars też materiały eksploatacyjne, oleje, filtry, paski, a także opony, akumulatory i inne elementy wyposażenia. Wszystko, czego potrzebujesz do przeglądów i serwisu Nissana Cube masz w jednym miejscu. Sprawdź już teraz!
Dobierz części i akcesoria do Twojego auta!
Nissan Cube – auto dla praktycznych ekscentryków
Cube nie miał dużych szans na sukces rynkowy w Europie, ale z pewnością był autem bardzo udanym. Wygodne, przestronne wnętrze, ułatwiające parkowanie i manewrowanie, niewielkie wymiary, bogate wyposażenie, niezawodny silnik benzynowy i sprawdzone rozwiązania techniczne, czynią z tego samochodu oszczędne i praktyczne auto miejskie.
Aby jeździć Nissanem Cube, trzeba mieć w sobie pewną nutę ekscentryzmu lub nietypowy gust motoryzacyjny. Wygląd tego auta nie każdemu się spodoba, ale z pewnością zwraca uwagę. Właściciel tego auta może uchodzić za oryginała, ale nie musi rezygnować z praktycznych cech samochodu.
Warto na koniec zaznaczyć, że Cube to auto typowo miejskie. Wysoka kabina powoduje, że jest bardzo podatne na boczne podmuchy wiatru, a bardzo słaba aerodynamika sprawia, że przy większych prędkościach silnik ma bardzo duży apetyt na paliwo. Dlatego jazda tym autem na dłuższych trasach wydaje się pomysłem niezbyt trafionym, ale póki poruszasz się tylko w przestrzeni zurbanizowanej, trudno będzie Ci znaleźć auto, które radzi sobie w niej lepiej.
